اگر موقعى که روزه مستحبى گرفته و در حضور جمعى از نیکان روزه دار قرار دارد، ببیند از شکستن روزه خود شرم مى کند، بداند که در روزه او شبهه اى است که 

همان نزدیک شدن به دلهاى مردم است .

اگر دوست داشته باشى غیر خدا نیز از روزه تو آگاه شود کسانى که گمان مى کنى اگر اطلاع پیدا کنند خیر دنیایى براى تو دارند؛ اگر چه این خیر، مدح و ستایش و احترام بیشتر آنان به تو باشد یا این که میل به اطلاع دیگران باندازه اى نباشد که در رغبت به روزه تاءثیر بگذارد ولى در عین حال دوست دارى علاوه بر خدا مردم هم 

از روزه تو آگاه شوند در هر دو صورت روزه تو بیمار و بنده پستى خواهى بود.

اگر هنگامى که با روزه داران زیادى روزه مى گیرد، به نشاط مى آید و هنگامى که به تنهایى روزه مى گیرد، کسل مى شود، معلوم مى شود زیادى روزه داران در قصد 

و عمل او تاءثیر دارد. بنابراین بمقدار تاءثیر آن در قلب ، اخلاص تیره شده و روزه بیمار مى گردد.

 قصدت از روزه ، بدست آوردن ثواب است یا به خاطر اینکه خدا مى خواهد؟ اگر بخاطر ثواب باشد، بدان که با این عمل مى گویى خداوند سزاوار نیست که بخاطر فرمانبرداریش روزه بگیرم و خداوند بخاطر بزرگیش شایسته عبادت نیست و اگر رشوه او نبود او را عبادت نمى کردم ، حق خوبیهاى گذشته او را رعایت نکرده و احترام  

مقام بزرگ او را نگه نمى داشتم .

اگر رنگین بودن افطار و زیادى غذا و لذت آن نشاط تو را در روزه افزون کرد، معلوم مى شود بمقدار زیادى نشاط روزه از اول تا آخر براى غیر خدا بوده است .

تا اینجا ملاکهاى شروع روزه را با اخلاص گفتیم ، اکنون چند ملاک نیز براى تشخیص به پایان رساندن روزه همراه با اخلاص مى گوییم .

 اگر در اثناى روزه به غذاى خوشمزه یا همسر زیبا یا سفرى که در آن نفعى باشد، برخورد کردى و نشاط روزه در تو کم و روزه برایت سنگین شده و انتظار رهایى از روزه را کشیدى ، باز هم خالص نیستى . زیرا تو نیز از بنده ات خدمتى را که بر خود سنگین بداند، قبول نمى کنى بلکه به خاطر آن او را طرد و ترک مى کنى .

 اگر اتفاقى بیفتد که شکستن روزه ات ، نزد خدا بر گرفتن آن برترى داشته باشد ولى از شکستن روزه در نزد مردم خجالت کشیدى بدان که مخلص نیستى . زیرا اگر در عمل و قصد خود مخلص براى خواسته خدا بودى ملاحظه هیچکس را نمى کردى .

 اگر در اثناى روزه دیدى که روزه تو را از انجام بعضى از واجبات یا امورى که نزد خدا اهمیت بیشترى دارد ناتوان نموده است ولى با این حال روزه خود را نشکستى ، وارد دسته ریاکاران در عبادت شده و عبادت تو جزو گناهان کبیره مى شود.

وظیفه تو در اینجا انجام عملى است که نزد خدا مهمتر است و نباید ملاحظه این که مردم عذر تو را نمى دانند، داشته باشى .

زیرا این مطالب روزه یا اخلاص تو را از بین مى برد؛ گرچه در اول روزه تو صحیح و مورد رضایت خداوند بود.

در

صورت پیش آمدن چنین مطلبى باید فورا آنچه را که نزد خدا مهم است انجام داده و عدم آگاهى مردم به عذر را نباید ملاحظه کرد. و اگر چنین مساءله اى اخلاص را از بین برد، باید فورا از آن توبه نمود. آنچه تو را از خدمت مولا و انجام اعمالى که موجب خشنودى پروردگارت است ، باز مى دارد، مانند دشمن براى تو و مولایت مى باشد و چگونه تو دشمن خود و او را بر او مقدم مى کنى در حالى که در حضورش بوده و تو را مى بیند. و هنگامى که غیر خدا را بر او مقدم داشتى چه کسى احتیاجات تو را در دنیا و آخرت برطرف مى کند؟

حاج اسماعیل دولابی می گفت حتی یک ساعت به فکر رزقت نباش و به دنبال کسب و کار هم که می روی بدان که در رزق، فاعل تام خدای متعال است و هر آینه خداوند همان روزی دهنده نیرومند و محکم کار است. رزق دو گونه است یکی آنکه تو را طلب می کند و یکی آنکه تو در طلب او هستی و عاقبت به تو نمی رسد جز آنچه در طلب توست، رزق روحی هم همین طور است.
خداوند امور دنیوی بندگان را خود متکفل و متعهد گردیده و از آنها پرداختن به امور آخرت را خواسته است اما بندگان به تلاش در تهیه دنیایشان پرداخته اند گویا خداوند توانایی بر آوردن نیازشان را ندارد و از آخرت بازمانده اند و آن را به خدا محول کرده اند.
اگر امور دنیوی خود را به خدا واگذار کنیم امور اخروی را نیز خدا تامین خواهد کرد. اما اگر بخواهیم امور دنیایی خود را با تقلای خودمان تامین کنیم، ضمن اینکه چون رزق مقدر و مقسوم است تقلای بیهوده و بی ثمری است، آخرتمان را هم تباه کرده ایم.

در بهار 1373 بر روی  کلیه بیماران که در بخش های جراحی عمومی بیمارستان سینا ، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران ، بستری بودند (بیشتر بیماران مورد آزمایش ، به درد های ناشی از عمل های جراحی شکم مبتلا بودند) ، به مرحله اجرا در امد . این پژوهش که نیمه تجربی بود ، بیماران که در بخش های مختلف تحت عمل جراحی شکم قرار گرفته بودند ، در شرایطی منطبق با ویژگی های مورد نظر ، برگزیده شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد ، قرار گرفتند.

در این تحقیق از آیات ابتدایی سوره یوسف (ع) با آوای روح بخش قاری مصری ،شحات محمد انور ، استفاده شد . قبل از آن ابتدا میزان درد بیماران اندازه گیری شد و سپس به مدت 20 دقیقه ، تلاوت آیات فوق از طریق هدفون برای آن ها پخش شد . بعد از اتمام نوا ،مجدداً پارامترهای مربوط به درد اندازه گیری شد. این عمل هر 2 ساعت   یک بار (جمعاً سه دفعه ) تکرار شد .

از نظر میزان کاهش شدت درد که با ابزار های معتبر علمی ،اندازه گیری و ثبت می شد  می توان گفت در هر دو گروه ، گروهی که به قرآن گوش فرا نداده اند و گروه قرآنی ، شدت درد کمتر شده است . اما در گروه قرآنی این تسکین به مراتب و به طور معنا -داری نسبت به گروهی که به قرآن گوش فرا نداده اند بیشتر بوده است،

"بنابراین کاهش شدت درد به خاطر گوش کردن آیات قرآن بوده است"

صلوات بر سرور بانوان فاطمه علیها السّلام
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الصِّدِّیقَةِ فَاطِمَةَ الزَّکِیَّةِ حَبِیبَةِ
حَبِیبِکَ وَ نَبِیِّکَ وَ أُمِّ أَحِبَّائِکَ وَ أَصْفِیَائِکَ الَّتِی
انْتَجَبْتَهَا وَ فَضَّلْتَهَا وَ اخْتَرْتَهَا عَلَى نِسَاءِ
الْعَالَمِینَ اللَّهُمَّ کُنِ الطَّالِبَ لَهَا مِمَّنْ ظَلَمَهَا وَ
اسْتَخَفَّ بِحَقِّهَا وَ کُنِ الثَّائِرَ اللَّهُمَّ بِدَمِ أَوْلادِهَا
اللَّهُمَّ وَ کَمَا جَعَلْتَهَا أُمَّ الْأَئِمَّةِ الْهُدَى وَ
حَلِیلَةَ صَاحِبِ اللِّوَاءِ وَ الْکَرِیمَةَ عِنْدَ الْمَلَإِ
الْأَعْلَى فَصَلِّ عَلَیْهَا وَ عَلَى أُمِّهَا صَلاةً تُکْرِمُ بِهَا
وَجْهَ مُحَمَّدٍ [أَبِیهَا] صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ
تُقِرُّ بِهَا أَعْیُنَ ذُرِّیَّتِهَا وَ أَبْلِغْهُمْ عَنِّی فِی هَذِهِ
السَّاعَةِ أَفْضَلَ التَّحِیَّةِ وَ السَّلامِ.
خدایا درود فرست،بر صدّیقه فاطمه زکیّه،محبوبه حبیبت،و پیامبرت،و مادر
دوستانت و برگزیدگانت‏ که او را انتخاب نمودى،و برترى دادى و برگزیدى،بر
فراز بانوان جهانیان.خداى از کسانى که به او ستم کردند،و حق او را سبک
شمردند،انتقامش را بگیر،و خونخواه خون فرزندانش باش.خدایا همچنان‏که او
را مادر امامان هدایت‏ و همسر صاحب پرچم در قیامت،و گرامى در انجمن
والاتر قرار دادى،پس بر او و مادرش درود فرست،درودى‏ که آبروى محمّد(درود
خدا بر او و خاندانش)را به آن گرامى بدارى،و دیده فرزندانش را روشن کنى،و
برسان به ایشان از جانب من،در این ساعت برترین تحیّت و سلام را.
صفحه 907 کلیات مفاتیح

به کوری چشم تو ! ما او را شفاعت خواهیم کرد

اقتضائات لباس روحانیت

هر شغل، پست، منصب و لباسی برای خود اقتضائاتی دارد که هرکس در آن وادی رفت باید اقتضائاتش را بجا آورد. لباس روحانیت نیز دارای اقتضائاتی ست که ملبسان باید به آن ملتزم باشند.

ادامه مطلب...