شب یلدای من آغاز شد
نه سرخی انار نه لبخند پسته نه شیرینی هندوانه
بی تو یلدا زجر آور ترین شب دنیاست
بی من یلدایت مبارک

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

آری ام شب شب یلدا است
شب فال
شب عشق
شب هندوانه
وشب آزادی وشب رهایی
چیزی به یادم نمی آید
جز اینکه امشب شب تنهایی من است
یلدایت مبارک

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

من بلندای شب یلدا را  تا خود صبح شکیبا بودم
شب شوریده ی بی فردا را  با خیال تو به فردا کردم
چه شبی بود ، عجب زجری بود غم آن شب که شب یلدا بود

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شب یلدا همیشه جاودانی است / زمستان را بهارزندگانی است
شب یلدا شب فر و کیان است / نشان ازسنت ایرانیان است

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

سهم من از شب یلدا شاید…
قصه ای از غصه و انار سرخی که پر از دلتنگی ست
غم هایم بلند همانند شب یلداست

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها بدور است
شباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراست
یلدا مبارک