سراسیمه دویدم داخل اتاق.ترسیده بودم که نکند برای امام اتفاقی افتاده باشد. دیدم امام دو زانو نشسته اند جلوی تلویزیون و جفت دست هایشان را گذاشته اند روی پاهایشان . به من گفتند:احمد بیا بنشین. امام بر خلاف تصورم ،خیلی هم سر حال بودند و مراسم استقبال ((کیم ایل سونگ))رئیس جمهور چین از آقای خامنه ای را نگاه می کردند. امام گفتند:((احمد می بینی؟حیف نیست !این عظمت را ، عصایش را وقتی برمی دارد و قدم برمی دارد و می گذارد ، آن طرف به چنین مسلمانی افتخار می کند.حیف نیست ؟! ایشان رهبر آینده نباشند.الحق ایشان شایستگی رهبری را دارند . من ، هم به تو گفتم؛ هم به آقای رفسنجانی . تکلیف من تمام است . شما ها بگویید ، اگر من بگویم استخلاف پیش می آید . شما بگویید ، من صحه می گذارم.))

منبع:صبح صادق شماره 401 نقل ار مرحوم سید احمد خمینی فرزند امام راحل(ره)