سیاری با مشاهده این تصاویر، احتمالا از دیدن چنین انسانی که حیوان وار و به مانند انسان های ماقبل از تاریخ زندگی می کند به یاد سوژه ای جالب و دیدنی افتاده اند اما واقعیت اینجاست که "عمو حاجی"، حیوان نیست بلکه انسانی به مانند تک تک ماست و شایسته زندگی انسانی.



چندی پیش خبرگزاری ایرنا با انتشار گزارشی با عنوان " 60 سال دوری از حمام (عکس) "، از زندگی عجیب و غریب یک ایرانی در استان فارس خبر داد.



براساس این گزارش، فردی به نام "عمو حاجی" به صورت تک و تنها در اطراف روستای دژگاه از توابع بخش دهرم شهرستان فراشبند در استان فارس زندگی می کند. او از 60 سال پیش تاکنون به حمام نرفته است. از گوشت حیوانات مرده تغذیه می کند. پیپ او یک زانویی سه اینچی فلزی است که سرگین (فضولات) حیوانات در آن می ریزد و پک می زند. عمو حاجی دو محل برای استراحت دارد یکی گودالی که شبیه قبر است و دیگری سرپناهی که مردم با بلوک برای وی ساخته اند.

بسیاری با مشاهده این تصاویر، احتمالا از دیدن چنین انسانی که حیوان وار و به مانند انسان های ماقبل از تاریخ زندگی می کند به یاد سوژه ای جالب و دیدنی افتادند اما واقعیت اینجاست که عمو حاجی، حیوان نیست بلکه انسانی به مانند تک تک ماست و شایسته زندگی انسانی.

به نظر می رسد شیوه تعامل مناسب با یک انسان دارای اختلال روانی، رها کردن وی نیست. نباید اجازه داد او همچنان به مانند حیوانات و به دور از کرامت و زیست انسانی، روزها را به شب بگذراند.

شاید "عمو حاجی" خود نداند که با شرایط سخت و دشواری در حال زندگی است اما ما می دانیم که عمو حاجی در چه شرایط غیرانسانی و نامناسبی عمر را سپری می کند.

انتشار خبر وضعیت خاص زندگی عموحاجی محدود به رسانه های ایرانی نماد و شمار زیادی از رسانه های خارجی هم از "یک ایرانی خبر داده اند که 60 سال حمام نرفته است."

عمو حاجی به مانند دیگر مردم این سرزمین، یک ایرانی است و بالاتر از آن، یک انسان است و لیاقت و شایستگی زندگی حداقلی انسانی را دارد گرچه خود او به دلیل اختلال ذهنی از چنین موضوعی غافل و به چنین زیست حیوانی خو گرفته باشد.

دستگاه های مسؤول از جمله بهزیستی و کمیته امداد تا نهادهای خیریه غیردولتی و تک تک مردم می توانند به این انسان کمک کنند و باخارج کردن وی از این شرایط زندگی نامناسب، "عمو حاجی" هم به مانند همه عموها و حاجی ها با شرایط زندگی حداقلی، انسانی زندگی کند.