به گزارش خبرنگار مهر، دیگر حال و هوای انتخابات را در سرتاسر ایران می توان مشاهده کرد؛ انتخاباتی که قرار است به صورت همزمان تکلیف ریاست قوه مجریه و اعضای شوراهای اسلامی شهرها و روستاها را در کشور مشخص کند.

تبلیغات چراغ خاموش داوطلبان احتمالی این دو انتخابات از مدت ها پیش آغاز شده  بود و از چندی قبل نیز دیگر تبلیغات زودهنگام از طریق برگزاری نشست های انتخاباتی با عناوین و سرپوش های مختلف به روندی عادی بدل شده است.

اما کیست که نداند اوج تبلیغات انتخاباتی و تلاش داوطلبان برای جذب آرای مردمی در مدت زمان 20 روز قانونی تبلیغات در انتخابات ریاست جمهوری و هشت روز تبلغیات رسمی انتخابات شوراها انجام می شود، روزهایی که داوطلبان دو انتخابات از هم اکنون خود را برای حداکثر استفاده از آن آماده کرده اند.

اگر فقط نگاهی گذرا به برنامه ریزی داوطلبان انتخابات شوراهای اسلامی در برخی از شهرهای خراسان شمالی بیندازیم؛ با دیدن ارقام چند میلیونی برای اجاره 10 روزه واحدهای تجاری به منظور راه اندازی ستاد تبلیغاتی و نیز ارقام گاها نجومی دیگر با هدف جذب آرای مردمی، این سوال پیش می آید که منابع این هزینه های هنگفت کجاست؟.

دقت داشته باشیم که این ارقام تنها در انتخابات شوراهای اسلامی در یکی از محرومترین استان های کشور هزینه می شود؛ حال اگر این رویه را به انتخابات ریاست جمهوری و انتخابات شوراهای اسلامی در دیگر نقاط کشور نیز منتسب کنیم (که در واقعیت امر نیز چنین به نظر می رسد)، معلوم می شود که منافع معلوم برخی پست ها نظیر شوراهای اسلامی، تا چه اندازه منابع نامعلوم مالی را به سمت خویش جذب می کند.

از هزینه های آشکار تا مقاصد پنهان

در میان این هزینه های نجومی، فارغ از درستی و یا نادرستی نفس امر؛ مهمترین سوال این است که این مبالغ از چه محلی تامین شده و با چه امیدی این بخشش های بی کیله و پیمان انجام می شود؟ آیا عشق خدمت به مردم آنچنان آتشین است که افرادی حاضر می شوند در بداهه امر چندین برابر سرمایه کل زندگی خود را هزینه تبلیغات انتخاباتی کنند؟ این ها و چندین سوال اساسی دیگر که کنکاش در دوره های پیشین این مسئولیت ها و انتخابات ها تا حدودی برخی از مسائل را روشن می کند.

در انتخابات شوراهای اسلامی دوره های گذشته، کسانی بودند که در زمان تبلیغات انتخاباتی تمام دارایی پنهان و آشکار آنها، در حد خانواده ای معمولی و متوسط بود اما با گذشت چندین سال در مسئولیت، دگرگون شدن ظاهر و باطن آنها بسیاری را به شگفت وا داشت.

خرید خودروهای 100 میلیونی، تملک و خرید منازل گرانقیمت و باغات زیبای اطراف شهر، خرید واحدهای تجاری، ایجاد باندها و گروه های حمایتی و ... تنها برخی از فعل و انفعالاتی است که پیرامون برخی از اعضای شوراهای اسلامی مشاهده و گزارش می شود.

طبق ماده 71 قانون و آیین نامه تشکیلات شوراهای اسلامی، برای شوراها حدود 34 نقش و وظیفه تعریف شده است؛ به راستی چه می شود که از تمام این وظایف مربوط به توسعه فرهنگی، رفع مشکلات بهداشتی، توسعه اقتصادی و سیاسی شهرها و ...، شوراهای اسلامی تنها به شوراهای شهرداری بدل می شوند و عمده فعالیت خود را به بخش های عمرانی و ساخت و ساز و به بیان ساده تر بخش هایی با قابلیت رانت خواری متمرکز می کنند؟.

هزینه های نجومی تبلیغات انتخاباتی در بهترین حالت شبهه رانت خواری در دوران مسئولیت را به ذهن متبادر می کند، کسی که از چند ماه مانده به انتخابات هر چند روز یک بار سفره شام و نهار می گستراند و چندین صد نفر را میهمان می کند، هزینه این اقدام خود را از کجا تامین کرده است؟.

حقوق اعضای شوراهای اسلامی شهر اگر در تمامی جلسات و نشست ها حضور داشته باشند؛ در بهترین حالت به حدود یک میلیون تومان در ماه می رسد، حقوقی که به هیچ عنوان با هزینه های این افراد سازگار نیست.

ممنوعیت تبلیغات انتخاباتی از چهارراه مخابرات تا میدان شهید بجنورد

طرح ممنوعیت تبلیغات برای انتخابات پیش‌ رو در مسیر چهارراه مخابرات تا میدان شهید بجنورد در دستور کار مسئولان استان قرار دارد که در صورت تایید نهایی این مسیر برای هرگونه تبلیغات در این ایام ممنوع می‌شود.

هدف از اجرای این طرح که برای نخستین‌بار همزمان با انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا برگزار می‌شود، کاهش ترافیک و همچنین جلوگیری از افزایش کرایه واحدهای تجاری در ایام انتخابات عنوان شده است.

واقعیت این است که همواره با برگزاری انتخابات برخی افراد سودجو اقدام به افزایش کرایه محل کرده و برخی از این واحدها تا 200 میلیون ریال نیز برای 10 روز به کاندیداهای انتخابات مجلس و یا انتخابات دوره‌های قبل واگذار شده است.

در روزهای اخیر درج آگهی واگذاری واحدهای تجاری و همچنین ارسال پیامک‌هایی در این خصوص به اوج خود رسیده و برخی افراد در صدد بوده تا از این فضا برای پر کردن جیب‌های خود نهایت استفاده را ببرند. 

از سویی دیگر چهارراه مخابرات تا میدان شهید، قلب شهر بجنورد محسوب می شود که در زمان تبلیغات انتخاباتی به خاطر عرض کم و همچنین آمد و رفت شهروندان و خودروها، ترافیک فزاینده‌ای در این مسیر ایجاد می شود.

آن را که حساب پاک است ...

با وجود تمامی شبهاتی که غالبا نیز از رفتار انتخاباتی و تبلیغاتی داوطلبان شوراهای اسلامی نشات می گیرد؛ از طرف دیگر برخی از اعضای شوراهای اسلامی شهر و روستا در خراسان شمالی هستند که میزان سرمایه و داشته های مادی آنها پیش از قبول مسئولیت بسیار بیشتر از زمان پایان سمت آنها بوده است.

کسانی که در راه خدمت به مردم و محرومین و دست گیری از مستمندان حتی خانه و کاشانه خود را نیز فروخته و امروز در سنین کهولت و کسالت تنها با حقوق بازنشستگی روزگار سپری می کنند؛ کسانی که به یقین در یادها خواهند ماند.

در نظام جمهوری اسلامی در رده های بالای مسئولیتی، حسابرسی از اموال و دارایی های افراد پیش و پس از مسئولیت انجام می شود و افراد می بایست نسبت به اندوخته های احتمالی و غیرمتعارف خود پاسخگو باشند؛ شاید اگر چنین رویه ای در مورد مسئولیت هایی نظیر شوراهای اسلامی نیز عملی شود، کمتر شاهد بازار داغ شایعات و شبهات خواهیم بود.

انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در خراسان شمالی

انتخابات شوراهای اسلامی و ریاست جمهوری 24 خرداد ماه و همزمان با سراسر کشور در سطح هشت شهرستان خراسان شمالی و در 723 روستا و 20 شهر برگزار می شود.

در این استان به منظور برگزاری انتخابات چهارمین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستا هزار و 68 صندوق اخذ رای شامل 303 صندوق شهری، 751 صندوق روستایی و 15 صندوق عشایری پیش بینی شده است.

بر اساس قانون جدید، شورای اسلامی شهر بجنورد در دور چهارم دارای 13 عضو، شیروان و اسفراین 9 عضو، آشخانه با هفت عضو و سایر شهرهای استان نیز هر کدام دارای پنج عضو خواهند بود.

شمار اعضای شوراهای اسلامی روستا نیز در روستاهایی با جمعیت زیر هزار و 500 نفر سه عضو و در روستاهای با جمعیتی بیش از این پنج عضو خواهد بود.

در این استان در انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستا در مجموع دو هزار و 424 عضو اصلی و هزار و 566 عضو علی البدل انتخاب خواهند شد.

خراسان شمالی دارای هشت شهرستان، 19 بخش و 18 شهر با جمعیت بالغ بر 867 هزار نفر است که 52 درصد جمعیت آن در مناطق شهری و 48 درصد نیز در مناطق روستایی و عشایری است.

در سومین دوره انتخابات شوراهای اسلامی شهر و روستای خراسان شمالی که در سال 85 برگزار شد به طور میانگین بیش از 70 درصد واجدین شرایط رای در استان در انتخابات مشارکت کردند و در پایان نیز دو هزار و 300 نفر به عنوان اعضای شورا تعیین شدند.