تحقیقات پژوهشگران در دانشگاه تل آویو نشان داد که رژیم غذایی غنی از روغن ماهی اثرات مثبتی بر زخم بستر دارد.

روغن ماهی که سرشار از آنتی اکسیدان ها و اسیدهای چرب امگا- 3 می باشد، موجب کاهش فشارخون، بهبود عملکرد سیستم ایمنی، کاهش التهاب مفاصل و پوست و کمک به تکامل جنین می گردد. در این مطالعه نقش روغن ماهی در کاهش بروز زخم های فشاری (زخم بستر) مورد بررسی قرار گرفت.

نشستن و یا دراز کشیدن بیماران به مدت طولانی آنها را مستعد ایجاد زخم بستر بر روی پوست و بافت زیر آن می سازد.

محققان برای انجام این مطالعه، 40 بیمار بستری را انتخاب نمودند. به 20 بیمار غذای استاندارد بیمارستان داده شد و 20 بیمار دیگر علاوه بر غذای بیمارستان، روزانه 8 گرم روغن ماهی دریافت کردند.

بعد از 3 هفته نتایج نشان داد که در گروه مصرف کننده روغن ماهی:

علایم بیماران از جمله درد و ناراحتی ناشی از زخم بستر 20 تا 25 درصد بهبود یافت.

التهاب موجود در بافت های بدن بیماران به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

سیستم ایمنی بیماران تقویت شد و تورم بافت ها کاهش یافت.

ارتقای عملکرد سیستم ایمنی

زخم بستر در اثر کمبود اکسیژن رسانی، کاهش جریان خون و رطوبت پوست ایجاد می شود. بررسی ها نشان داد که استفاده از مکمل روغن ماهی سطح اکسیژن در بافت های بدن را افزایش می دهد، بنابراین موجب بهبود علایم زخم بستر می گردد.

پروفسور سینگر، سرپرست تیم تحقیق اظهار داشت : "مطالعات حاکی از این است که روغن ماهی در تغییر و اصلاح بیان گروهی از مولکول ها نقش دارد که لوکوسیت ها یا گلبول های سفید خون را کنترل می کنند. این گلبول های سفید در بهبود و  ترمیم زخم ها نقش دارند."

نکته مهم دیگر در گروه دریافت کننده روغن ماهی، این بود که در این بیماران سطح پروتئین فعال C به میزان قابل ملاحظه ای پایین تر بود. پروتئین فعال C با التهاب، عفونت های باکتریایی و ویروسی، آسیب بافت ها، بیماری های روماتیسمی و نکروز (مرگ نسوج زنده) مرتبط است.

روغن ماهی به عنوان یک مسکن درد طبیعی

گروه تحقیق به منظور بررسی اثر روغن ماهی در تسکین و کنترل درد مطالعه ای را ترتیب دادند. در این تحقیق شدت درد در میان بیماران جراحی شده پس از تعویض مفصل زانو یا لگن اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که مصرف روغن ماهی شدت درد را کاهش می دهد.

روغن ماهی چیست؟

روغن ماهی از ماهی های چرب و روغنی مانند سالمون، ساردین، شاه ماهی، ماهی تن، ماهی خال مخالی و قزل آلا تهیه می شود.

2 ترکیب مهم و ارزشمند روغن ماهی عبارتند از:

DHA (دوکوزاهگزانوئیک اسید) و EPA (ایکوزا پنتانوئیک اسید). این دو اسید چرب نوعی اسید چرب امگا- 3 به شمار می روند.

گوشت ماهی های چرب حاوی 30 درصد روغن است. در ماهی های غیر چرب مانند ماهی سفید، روغن ماهی فقط در کبد ماهی یافت می شود. ماهی های چرب یا روغنی علاوه بر این که منبع خوب اسیدهای چرب امگا- 3 هستند، سرشار از ویتامین های A و D نیز می باشند. ماهی سفید نیز این ترکیبات را به میزان بسیار کمتری داراست. بنابراین ماهی های چرب مفیدتر از سایر ماهی ها هستند.

متخصصان توصیه می کنند که ماهی را در برنامه غذایی خود بگنجانید و یا در صورت عدم مصرف این ماده غذایی، از مکمل های روغن ماهی استفاده کنید.

تحقیقات پیشین در مورد روغن ماهی

افسردگی پس از زایمان: پژوهش های محققان امریکایی نشان داد که مصرف اسید چرب DHA در طی دوران بارداری، خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان را کاهش می دهد.

ام اس: برخی بررسی ها حاکی از این است که اسیدهای چرب امگا- 3 برای بیماران مبتلا به ام اس مفید است. با این حال یک مطالعه در نروژ نشان داد که مصرف امگا- 3 در بهبود علایم این بیماری اثری ندارد.

بینایی: محققان کانادایی دریافتند افرادی که به میزان کافی اسید چرب DHA مصرف می کنند، کمتر در معرض خطر کاهش بینایی مرتبط به سن، قرار می گیرند.

سرطان پروستات: نتایج در این زمینه مختلف است. برخی مطالعات نشان می دهند که روغن ماهی خطر ابتلا به سرطان پروستات پیشرفته را کاهش می دهد و برخی دیگر حاکی از افزایش موارد ابتلا به این سرطان می باشند.

سلامت روان: روغن ماهی در بهبود علایم بیش فعالی (ADHD) و سایر مشکلات رفتاری موثر است.