دکتر نیکویی‌فر در گفت‌وگو با ایسنا خبرداد، تنها تخم‌های آرتمیا در لایه‌های زیرین دریاچه ارومیه باقی‌مانده که آنها نیز به‌علت اینکه در برابر سرما و شوری آب مقاوم هستند، دوام آورده‌اند اما از انجا که آرتمیا از جلبک‌های تک‌سلولی تغذیه می‌کند که نسبت به شوری آب مقاوم نیستند، بنابراین شوری بیش از حد آب دریا و از بین‌رفتن ذخایر غذایی باعث از بین‌رفتن آرتمیای این دریاچه می شود. نابودی آرتمیا که منحصر به دریاچه ارومیه بود، مهاجرت دائمی برخی گونه از پرندگان را به‌دنبال داشته است.

گفته می شود آب دریاچه ارومیه در مقایسه با زمان پر آبی آن 26میلیارد مترمکعب کاهش یافته است.