ه گزارش صراط، شبکه اجتماعی فیس بوک همان دریایی است که چندی پیش معاونت روابط عمومی سپاه پاسداران اعلام کرده بود جوانان برای حضور در آن باید آموزش شنا ببینند. شاید اگر فیس بوک برای جوانان جذابیت های خاصی داشته باشد اما باید بررسی کرد و دید انگیزه سیاسیون از حضور فعال در این شبکه اجتماعی چیست.

نعیمه اشراقی سومین فرزند آیت الله اشراقی یکی از افرادی است که در شبکه اجتماعی فیس بوک به شدت فعال است و روزانه نگاشته های شخصی خود را بروی صفحه خود قرار می دهد.

اما نعیمه اشراقی نوه پنجم امام خمینی(ره) که این روزها و با نزدیک شدن به فعالیت های تبلیغاتی نامزدهای انتخاباتی موضع گیری های جالبی بر روی صفحه فیس بوک شخصی اش گرفته است.

نعیمه اشراقی با انتشار خبر احتمال حضور محمدرضا عارف کاندیدای اصلاح طلب از طریق صفحه فیس بوک خود، سعی دارد تنور انتخابات را برای اصلاح طلبان داغ تر از دوره های قبل نشان دهد.

عکس عارف در صفحه نعیمه اشراقی

هنوز مشخص نیست که آیا استقبال از کاندیداتوری دکتر عارف، صرفا نظر شخصی خانم اشراقی است یا اینکه سایر اعضای خانواده او نظیر زهرا اشراقی و همسرش محمد رضا خاتمی و از سوی دیگر افرادی مانند آقای سید حسن خمینی نیز چنین نظری دارند و حاضر به حمایت از معاون اول اسبق رئیس‌جمهور هستند یا خیر.

اشراقی در پستی دیگر بر روی صفحه فیس بوک خود جمله ای به نقل از «چارلی چاپلین» منتشر کرده است که هم جهتی این جمله و مبانی اعتراض اپوزسیون علامت سوالی بزرگ در ذهن مخاطبان ایجاد کرده است.

اشراقی که معتقد است فیس بوک کلاس مردم شناسی است و فعالیت در آن یک موهبت محسوب می شود! چندی پیش در مصاحبه ای جنجالی، نظراتی در رابطه با حجاب را به امام خمینی (ره) نسبت داده بود که با نظرات سایر اعضاء بیت امام راحل تناقضات بسیاری دارد.

هر چند نعیمه اشراقی معتقد است امام خمینی (ره) نسبت به حجاب سختگیر نبوده اند و با بیان خاطره ای از حضور امام در پاریس سعی داشت به نحوی القا کند که امام مشکلی با حجاب به شکل بلوز و شلوار و روسری ندارند اما دختر بزرگوار امام خمینی(ره) از سویی دیگر نظری کاملا متفاوت با نعیمه اشراقی دارد و معتقد است امام نسبت به مسئله محرم و نامحرم و برخورد با نامحرم، بسیار مقید بودند.

دختر گرامی امام خمینی در خاطره ای از امام بیان می کند:

آقای اشراقی ما را دعوت کرده بودند و من همراه ایشان به مهمانی رفتم. آن روز کسی در را باز کرد و خود آقای اشراقی به استقبال آمدند. ما به خاطر قضیه نامحرم بودن، جلوی شوهر خواهرها نمی‌آمدیم.

من یکه خوردم و از امام پرسیدیم: «سلام بکنم؟» امام گفتند: «واجب نیست». من چون خجالت می‌کشیدم با آقای اشراقی روبه‌رو بشوم و سلام نکنم، از مسیر خارج شدم و رفتم میان علف‌ها و گیاهان باغچه و از آن معبر نرفتم تا با ایشان روبه‌رو نشوم.

الآن هم منزل ما این‌طوری است که مردها و زن‌ها به خاطر مهمانی دور هم نمی‌نشینند، مگر به خاطر مراسم و مسائل جدی شرعی. بعد از انقلاب خود من در تلویزیون، سمینارها، سخنرانی‌ها و جلساتی که آقایان و خانم‌ها حضور داشتند، حضور فعال داشتم و امام هرگز نگفتند نروید و این کار را انجام ندهید، ولی در همان دوران اگر شوهر خواهرم می‌آمدند، این طور نبود که سفره زن‌ها و مردها یکی باشد. رفت‌وآمد بود اما مردها جدای از زنان در اتاق‌ های مختلف پذیرایی می‌شدند