خدایا دیگه طاقت ندارم...دارم داغون میشم...دارم له میشم...دیوونه شدم...بس نیست ؟ به خودت قسم بسه...دیگه بسه...حداقل من دیگه ظرفیت ندارم...خدایا همیشه به یادم بودی...همیشه تنها کسم و همه کسم بودی...تنها کسی که دوسم داشت و داره و خواهد داشت...این بارم دوسم داشته باش و همه چی رو تموم کن...خدایا بذار بیام پیشت...دلم میخواد فقط ارامش داشته باشم یه ارامش ابدی...دیگه حتی اشکمم در نمیاد...خدایا همش بغضه همش بغض...فقط بغش...

خدایا دیگه بریدم...دیگه نمیتونم...هر لحظه دارم ازت دورتر میشم و نمیتونم تحمل کنم...از تو از اونی که میخوامش از رسیدن بهش...فاصله ها هر لحظه بین ما زیاد و زیادتر میشه...خدا منو ببر...ببر پیش خودت...تنها ارزوم توی این لحظه فقط مرگه...دلم نمیخواد صبح فردا رو ببینم...چون کم اوردم...چون منی که عمر تلاش کردم قوی باشم و نشکنم شکـــــــــــــــــــستم خدا...شکـــــــــــــــــــــستم...

خرد شدم...نابود شدم...دیگه نمیتونم...دیگه نمیتونم...

همه ی تلاشمو کردم برگردم به عقب...جبران کنم..عاشق نشم...بشم اونی که تو یمخوای...اما مگه میشه...چقدر دعا کنم...چقدر اصرار...وقتی نیمشه چجوری من ناچیز بتونم عملیش کنم...وقتی...ای خدا...خدایا هنوز دلم کوچیکه...هنوز مغزم گنجایش نداره واسه این همه دردی...دردی که کاش جسمم رو ازار میداد...روحم رو داره نابود میکنه...

خودت شاهدی ازم هیچی نمونده...منی که خنده از رو لبم نمیفتاد الان تو خنده هامم گریه میکنم...خدایا نابود شدم...له شدم...داغون شدم...اما هنوزم بنده ی توام...هنوزم همونم که وقتی گریه میکردم بغلم میکردی و میذاشتی هر چی میخوام گریه کنم...بعد اشکامو پاک میکردی و زمزمه میکردی نترس من اینجام...هنوزم دوست دارم...هنوزم پشت و پناهتم...اره فقط تو خدای خوشگلم...

حالا هم فقط میخوام بیام پیشت...خدا منو بــــــــــــــــــــــبر...عاجزانه ازت میخوام منو ببری...

نه بهشت میخوام نه حوری...هیچی نمیخوام...فقط یه ارامش در کنار تو...

خدایا دیگه نمیتونم به ایه ها و نشونه هات دل خوش کنم..خودتو میخوام عشق من...خود خود خودتو...