در عکس یک سرباز خود را استتار کرده است.

عرش نیوز

به گزارش افکارنیوز به نقل از مهر،‌ از قدیم گفته‌اند جنازه مرده روی زمینه نمی‌ماند اما واقعا اگر همین آدم‌هایی که تا اسم غسال و در اصطلاح خودمانی مرده شور رویشان گذاشته می‌شود، نگاه‌ها به آنها عوض می‌شود و یاد سدر و کافور و تخته غسالخانه تداعی می‌شود، حاضر نبودند تا با انجام این شغل، تکلیف از عهده دیگر زنده‌ها در قبال جنازه بردارند، تکلیف مرده‌ها چه می‌شد.

غسال شدن سواد و تحصیلات نمی‌خواهد، باسواد یا بی‌سواد می‌توان مرده شست و کفن پیچ کرد، شغلی که حتی آدم امی و نظریه پرداز هم سرش نمی‌شود، شهید بهشتی هم مرده می‌شست، غسال بودن دل می‌خواهد دلی که بتواند یاد مرگ را هر روز ببیند و دل محکم نگاه دارد برای زندگی پر فراز و نشیب در این دنیا.

شاید غسال‌ها تنها شاغلانی هستند که بیشتر از دیگران یاد مرگ می‌افتدند، آخر غسالخانه آخرین ایستگاه توقف انسان است و انسان روح از بدن رفته، در این مکان برای سفر پاک و تطهیر می‌شود.


اهتمام به سختی و فشار روحی کار غسال‌ها، چندی قبل شهرداری قم را بر آن داشت تا میزبان برگزاری اولین همایش خامین آرامستان‌های کشور باشد، مهمانانی که از سراسر آرامستان‌های ایران برای شرکت دعوت شدند.

یاد آخرت در غسالخانه زنده است

نعیمه علیزاده، غساله آرامستان استان کردستان است که 15 سال است شلنگ به دست می‌گیرد و جنازه می‌شوید و کفن می‌پیچد، با لهجه کردی از کارش، از مرده شستن می‌گوید.

دنبال کار بوده و یکی از دوستان این شغل را به او معرفی کرده است، از روز اولی که برای انجام این کار وارد غسالخانه شده می‌گوید که همه ترس بود و ترس.

نعیمه 41 ساله، وقتی که قرار بود برای اولین بار، مرده ببیند حالت تهوع پیدا می‌کند، می‌ترسد و می‌خواهد دیگر غسال نباشد، اما وقتی به مرگ فکر می‌کند و اینکه سر و کار همه آدم ها به غسالخانه می‌رسد، تصمیمش عوض می‌شود، یک بار و دوبار و دیگر نمی‌ترسد.

وی که سه فرزند دارد و شوهرش را از دست داده است، از زندگیش راضی است، دیسک کمر دارد و تازه دارد صاحب خانه می‌شود و به قول خودش در دنیای مردگان زندگی می‌کند و یاد آخرت است.


غسال بودن ترسناک نیست

فریدون پورعلی غسال آرامستان گیلان است، قبل از اینکه غسال شود، کارگر ساختمان بود، اما خرج و دخل زندگی کفاف نمی‌داده و غسال شده است. او از نگاه مردم به این شغل می‌گوید، از انسان‌هایی که یک جور دیگر نگاه می‌کنند، به قول خودش انگار ما از آن دنیا آمدیم یا روح هستیم.


دو دخترش را شوهر داده است و خانواده یکی از دامادهایش اوایل آشنایی عروس و داماد با شغل او کنار نمی‌آمدند اما کم کم نسبت به این قضیه بی‌تفاوت شدند.

پورعلی از سختی روحی و فشار عصبی این شغل می‌گوید و اینکه در مرگ فرد و انتقال وی به غسالخانه، اطرافیان میت، غسال‌ها را عامل و مسبب مرگ عزیزان خود می‌دانند و در برخی موارد با آنها برخورد بدی دارند.


فشار روحی کار غسال ها بالاست

سمیه محمدنژاد در بهشت زهرا تهران خادم آرامستان است. پنج سال است که وارد این حرفه شده است، خودش می‌گوید مادرش نیز در این شغل بوده و زمانی که می‌خواسته بازنشسته شود او جایگزین مادر شده است.

او 30 سال بیشتر ندارد و همسرش با شغل او مشکلی ندارد، اما نگران عکس العمل زینب دختر 10 ساله‌اش است که هنوز از شغل مادر خبر ندارد.


محمدنژاد از نبودن این شغل جزو مشاغل سخت و زیانبار می‌گوید و ادامه می‌دهد، آدم در این شغل خیلی زود شکسته می‌شود اما 20 سال فعالیت برای رسیدن به سن بازنشستگی در این شغل مقرر شده است در حالی که فشار روحی خیلی زودتر فرد غسال را از پا در می آورد.

وقتی پای صحبت غسال‌ها و غساله‌ها بنشینید و سفره دلشان را برای شما باز کنند، متوجه می‌شوید که با وجود کمبودها و فشارهای روحی و روانی که دارند، توقع چندانی از مسئولان ندارند؛ بزرگ‌ترین انتظار آنها قرار گرفتن حرفه آنها در لیست مشاغل سخت و زیانبار است.

گفته شده است که عکس این دو پرنده در کشور اکراین گرفته شده است و میلیون ها نفر در کشور آمریکا و اروپا با دیدن این عکس ها گریه کرده اند. عکاس این عکس ها آنها را به بالاترین قیمت ممکن به روزنامه های فرانسه فروخته است و تمام نسخه های روزنامه در روز انتشار این عکس بطور کامل فروخته شده است.

گفته شده است که عکس این دو پرنده در کشور اکراین گرفته شده است و میلیون ها نفر در کشور آمریکا و اروپا با دیدن این عکس ها گریه کرده اند. عکاس این عکس ها آنها را به بالاترین قیمت ممکن به روزنامه های فرانسه فروخته است و تمام نسخه های روزنامه در روز انتشار این عکس بطور کامل فروخته شده است.

 لطفا تا باز شدن کامل عکسها شکیبا باشید

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

هم اکنون در دنیایى زندگى مى‏کنید که مى‏توانید رضایت خدا را به دست آورید. با مهلت و آسایش خاطرى که دارید. اکنون نامه عمل سرگشاده، و قلم فرشتگان نویسنده در حرکت است، بدن‏ها سالم و زبان‏ها گویاست، توبه مورد قبول و اعمال نیکو را مى‏پذیرند.

آلمان

آلمانی ها به این می بالند که متنوع ترین نان های دنیا را در کشورشان دارند. بیش از 300 تا 500 نوع نان اولیه و بیش از هزار نوع نان و خمیر کوچک در آلمان تولید می شود. تخمین زده شده که بیش از 16 هزار نانوایی محلی در آلمان وجود دارد که بیش از هزار نوع نان مختلف عرضه می کنند. در واقع ژرمن ها یکی از بزرگ ترین مصرف کنندگان نان در سراسر دنیا محسوب می شوند.

جنوب آسیا (هند، پاکستان و خاور میانه)

«روتی» و «چپاتی» نان هایی هستند بدون خمیر مایه که با آرد کامل گندم پخته می شود. این نان بیشتر همراه با کاری سرو می شود. در یکی از مشتقات نان روتی به جای آرد سفید، آرد ذرت به کار می رود. در این مناطق نان معروف دیگری به نام «پیوری» هم وجود دارد که شامل یک لایه خمیر نازک است که آن را سرخ می کنند.

از دوران قبل از میلاد مسیح چهار نوع نان در این مناطق وجود داشته، نان های غلات و چاودار نسبت به نان گندم و جو قدیمی ترند. بعد ها زمانی که سربازان اسکاندیناوی در روم مشغول خدمت بودند پخت نان را یاد گرفتند و این روش را با خود به خانه بردند. امروزه نان در این مناطق با استفاده از آرد یک نوع گندم سرخ پخته می شود. ضمن اینکه فرهنگ مصرف نان های متنوع از آلمان به این کشورها هم سرایت کرده است.

دانمارک

در اواخر قرن 19 میلادی نانوایی های دانمارکی در شهرهای بزرگ هر روز صبح نان تازه  و خوشمزه ای را با آرد گندم می پختند اما این نان های پر ادویه بیشتر به قشر مرفه جامعه تعلق داشتند. از آن زمان تاکنون نان های تازه و متنوعی در نانوایی ها پخته می شود و این نان های سنتی در کنار سایر محصولات کارخانه ای همچنان طرفدار دارند.

مکزیک

در مکزیک به نان «پَن» می گویند. علاوه بر این مکزیکی ها نان دیگری هم دارند به نام «تورتیلا» که با آرد ذرت پخته می شود و غذاهای گوشتی را با این نان می پیچند. این گوشت پیچ ها یکی از غذاهای اصلی مردم مکزیک به شمار می رود.

فنلاند و روسیه

هر دوی این کشورها نان تیره رنگی دارند که با استفاده از چاودار و خمیرترش به عمل می آید. نان چاودار سنتی در فنلاند دایره شکل است که بخش مرکزی آن حفره ای دارد. این نان ها نسبت به نان گندم سفت تر هستند و به همین دلیل می توان آنها را در درازمدت نگهداری کرد. البته نان چاودار با رنگ روشن هم در این مناطق وجود دارد و از سایر غلات هم برای پخت نان استفاده می شود. در فنلاند نان گندم چندان رایج نیست و فقط برای تهیه کلوچه های ساده یا قرص های نان کوچک از آرد گندم استفاده می شود.

انگلستان

در انگلستان طیف وسیعی از نان های سنتی وجود دارد که اغلب نازک و مستطیلی شکل هستند. یکی دیگر از این نان های سنتی به شکل قرص نان گرد و کلفتی است که بیشتر در شمال شرقی انگلستان دیده می شود.

اسکاتلند

در این کشور نان ساده ای مصرف می شود که ارتفاع آن بیشتر از نان معمولی است، نازک است و سطح بیرونی آن حسابی برشته شده. این نان ساده نسبت به نان های آمریکایی و انگلیسی سفت تر است، مصرفش فقط به اسکاتلند محدود می شود و خارج از این منطقه محبوبیتی ندارد.

فرانسه

نان باگت فرانسوی یکی از نان های معروف است که در سایر نقاط دنیا هم دیده می شود اما گذشته از آن نان دیگری هم وجود دارد که کاملا برشته و شبیه نان تست است. به نظر می رسد که فرانسوی ها به نان خشک و برشته شده علاقه زیادی دارد چون در نانوایی ها نان را بدون پوشش و به صورت باز نگه می دارند تا سطح بیرونی آن خشک باشد.

در نانوایی های فرانسوی روزی سه بار نان پخته می شود و گاهی اوقات داخل این نان ها گردو می ریزند یا روی آنها را با دانه های خشخاش پر می کنند.

ایتالیا

ایتالیا هم به داشتن نان های متنوع و خوشمزه معروف است. در واقع این کشور دستور آشپزی های مختلف و سنتی گوناگونی دارد و به همین دلیل تنوع نان در ایتالیا زیاد است. نان های لوله ای بیشتر در مناطق شمالی دیده می شود و قرص نان های بزرگ بیشتر در جنوب ایتالیا مصرف می شوند. نان ها اغلب مقداری روغن زیتون، کره یا کمی  چربی دارند که با خمیر مخلوط می شود و نان را لذیذتر می کند. خمیر پیتزا هم از همین خانواده است که به دلیل گستردگی رستوران های ایتالیایی مردم بیشتر نقاط جهان با این طعم و مزه آشنایی دارند.

آمریکا

به دلیل گستردگی مزارع ذرت، نان سنتی آمریکا از خمیری با آرد ذرت تهیه می شد و سایر محصولات دیگر مانند بیسکویت هم در این کشور بسیار مرسوم بود. البته نان ذرت در مناطق مختلف آمریکا اشکال مختلفی داشت و بافت و مزه اش متفاوت بود. در ایالت های جنوبی بیشتر آرد ذرت سفید را ترجیح می دادند که ممکن بود مقداری شکر یا آرد گندم هم به آن اضافه کنند اما در شمال آمریکا نان نرم تر و شیرین تری پخته می شد که نیمی  از خمیر آن با آرد گندم به دست می آمد و بدین ترتیب نرم تر می شد.

در حال حاضر یک نان پرطرفدار آمریکایی با استفاده از خمیر آرد گندم و شیر تهیه می شود و لایه خارجی نازکی دارد. این نان کمی  هم شیرین است و به صورت برش های یک اندازه ای در بسته بندی به فروش می رسد. البته نان های سفید ساندویچی هم در این کشور محبوبیت زیادی دارند.

چین

نان سنتی چین «مانتو» نامیده می شود که از آرد گندم به دست می آید. در شمال چین این نان به طور متناوب به جای برنج استفاده می شود. جالب است بدانید شیوه طبخ آن برخلاف نان کشورها مختلف است و با بخار پخته می شود. مانتو کمی  شبیه نان سفید غربی است اما به دلیل بخارپز شدن سطح بیرونی برشته و قهوه ای رنگی ندارد. گاهی اوقات چینی ها داخل مانتو را با سبزیجات یا گوشت پر می کنن

وطن دانلود

دنیای بسیار عجیبی در اطراف ما قرار دارد. به گزارش بروزترین ها بار ها این عجایب را در قالب آلبوم های مختلف برای شما منتشر کرده ایم. اینبار شاید یکی از عجیب ترین های تصاویر را مشاهده می کنید . مردی که بخشی از پوستش شبیه پوست درختان است. این مرد درختی به قدری عجیب است که مستندی در باره او از شبکه های بی بی سی و نشنال جئوگرافیک پخش شده است.

تاپ نت