در شهر پوبیلای مکزیک و در زایشگاه این شهر، دختر بچه ای ده ساله از طریق جراحی سزارین، نوزادی به وزن یک کیلو و پانصد گرم را بدنیا آورد.

 

تکناز: طبق اخبار به دست آمده، این نوزاد تحت مراقبت پزشکی قرار دارد و دختربچه ی ده ساله ی مادر این نوزاد هر روز برای دادن شیر بدین بچه به زایشگاه میرود

همزمان نیز پلیس تحقیقاتی را برای یافتن پدر این بچه آغاز تا دلیل آنرا بداند که در اثر تجاوز جنسی بدین دختر بچه ی ده ساله چنین چیزی روی داده است یا خیر

 

 

غول های ثروتمند ایران

غول گردشگری ایران: حسین ثابت

حسین ثابت بکتاش متولد 1313 در مشهد است. از عناوین او، کارآفرین ثروتمند ایرانی، دلال فرش، و صاحب گروه هتل‌های ثابت را گفته‌اند.
ثابت تا پنج سال قبل در جزایر قناری 5 هتل (5 هزار تخت) داشته و در ایران نیز هتل بزرگ داریوش را به سبک تخت جمشید در کیش ساخته است.

وی، غیر از این هتل، چهار هتل دیگر نیز در کیش دارد و شرکت تجارت بین‌المللی ثابت و مجموعه پارک دلفین‌های کیش (دلفیناریوم و باغ پرندگان با مساحت بیش از 65 هکتار) متعلق به اوست.

او کلنگ سرمایه گذاری هتل 7 ستاره کوروش را نیز در جزیره کیش بر زمین زده که سیستم‌های آن با انرژی خورشیدی کارمی‌کند (به عنوان نخستین هتل سبز ایران) و 500 اتاق خواهد داشت.

سوئیت‌های هتل داریوش او در زمان‌های عادی سال هر شب 400 هزار تومان و در ایام عید نوروز و… تا 700 – 800 هزار تومان هر شب اجاره داده می‌شود.

حسین ثابت چند هتل نیز در جزایر قناری اسپانیا تاسیس کرده و هم‌اکنون نیز بزرگترین شرکت هتل‌داری اسپانیا را صاحب است و خود او نیز در یکی از دو جزیره اختصاصی خود در اسپانیا زندگی می‌کند.

در خرداد 87 رئیس سازمان میراث فرهنگی از فروش هتل‌های لاله تهران، یزد و سرعین با قیمتی معادل 1200 میلیارد ریال خبر داد. اسفندیار رحیم مشایی در مورد خریدار این خرید بزرگ گفته بود: «خریدار این هتل‌ها یکی از سهامداران این مجموعه است که دارای سوابق درخشان و موثری در صنعت گردشگری و هتل داری در داخل و خارج از کشور است.» این خریدار همان ثابت بود.

غول فولادی: محمد جابریان


محمد جابریان مدیرعامل مجتمع فولاد آرین سهند خریدار بلوک فولاد خوزستان بود که حتی افزایش 87 درصدی قیمت عرضه نسبت به قیمت پایه نیز او را از دور رقابت خارج نکرد و سرانجام با اضافه کردن یک ریال سهامدار عمده فولاد خوزستان شد.

او به همراه شش برادرش حدود سه دهه است که در بازار فولاد فعالیت می‌کنند.

ارزش سهامی که تنها در این معامله خرید 1360 میلیارد تومان بود که حتما تمام ثروت این مرد نبوده است.

جابریان که «بچه کف بازار» است، درحال حاضر یک کارخانه فولاد دارد ودربازار آهن تهران یکی از سرشناس‌ترین‌هاست. یک نفر جدی یا شوخی گفته بود حاضر است سرقفلی موبایل جابریان را 100میلیون تومان بخرد. فکرش رابکنید او با این خط موبایل چه می‌کند.

غول بازار پول: محمد صدر هاشمی‌نژاد

از مؤسسان اولین بانک خصوصی کشور و رئیس هیأت مدیره بانک اقتصاد نوین، مدیر عامل شرکت توانمند ساختمانی استراتوس، کسی نمی‌داند او چقدر ثروت دارد، اما در زمینه ساختمان‌سازی و بازرگانی از بزرگان به شمار می‌رود.

محمد صدر هاشمی‌نژاد سال گذشته در یکی از نشست‌های هیات نمایندگان اتاق تهران، زمانی که فرهاد فزونی یکی از اعضای هیأت نمایندگان این اتاق با حرارت به انتشار نامش در فهرست 30میلیاردر اعتراض می‌کرد، اعضای هیات نمایندگان را خطاب قرارداد و گفت: «بیش از این گزارش مواظب جریانی باشید که چندین قرن است در ایران ریشه دارد و مدام چنگ می‌زند، ربطی هم به این دولت و دولتهای قبل ندارد.»

غول صادرات: اسدالله عسگر اولادی

اسدالله عسگر اولادی، رئیس اتاق بازرگانی مشترک ایران و چین است و وضعیت واردات ایران از چین هم معلوم است.
وی از یکی از روزنامه‌های کثیرالانتشار گله کرده بود که چرا از او با عنوان «حاجی ترانسفر» نام برده‌اند.

عسگراولادی اهل تهران است و چه کسی است که او را نشناسد.

براساس روایتی معتبر و مستند پیرمرد خوش‌قلب در جریان نگرانی بخش خصوصی از واگذاری نمایشگاه بین‌المللی تهران با آن وسعت در آن نقطه اعیان‌نشین تهران در جمع هیات نمایندگان اتاق چنین گفته بود: «جناب رئیس (آل اسحاق) اگر اجازه می‌دهید، بنده به عنوان یک کاسب جزء همین حالا چک خرید نمایشگاه را بکشم.»

از اعضای به نام مؤتلفه، رئیس اتاق مشترک ایران و چین، دارنده شرکت بزرگ «حساس» که در عرصه صادرات خشکبار و به خصوص پسته ایران در سطح جهان صاحب نام است.

تابستان سال گذشته هم گفته شد دو بانک چینی را خریده، البته بعدا متذکر شد که کل بانکها را نخریده، بلکه سهام آنها را خریداری کرده است. چندین سال قبل، مجله آمریکایی فوربس که یک نشریه معتبر اقتصادی و مالی است و همواره وضع مالی شرکتهای بزرگ و افراد ثروتمند جهان را دنبال و در باره آنها گزارش تهیه می‌کند دارایی‌های او را به تخمین یکی از بانکداران ایرانی چهارصد میلیون دلار برآورد کرده بود. والبته فراموش نباید کرد که در یکی از همایشهای صادراتی، یک نفر گفت آقای عسگراولادی 130میلیون صادرات دارد که او تکذیب کرد وگفت: «به 100میلیون دلار نمی‌رسد.»

غول تکنولوژی: علاءالدین

امکان ندارد موبایل داشته باشید و نام علاءالدین را نشنیده باشید.
صاحب پاساژ علاءالدین مردی است به همین نام. همان پاساژ سرخ رنگ حافظ – جمهوری که در کنار ساختمان سازمان بورس واقع شده است.

سرمایه حاجی علاءالدین مشخص نیست. این مرد همیشه در اتاقی کوچکی می‌نشیند که در طبقه همکف پاساژ قرار گرفته است. ظاهر مغازه چیز خاصی ندارد و رنگ و رو رفته هم هست، اما از پله‌های آهنی باریک انتهای مغازه که بالا بروید، حاجی، بزرگ بازار موبایل جمهوری، آنجا نشسته. سرمایه‌دار بازار موبایل جمهوری در دفتری با سقفى کوتاه، عرضى کم و طولى حدود 2 تا 2.5 متر می‌نشیند.

غول ورزش: حسین هدایتی

محمدرضا هدایتی 45 ساله و متولد تهران از محله دولاب است.
مالک صنایع استیل آذین، مالک کارخانه‌های فولادسازی و ورق، دارنده بزرگترین شرکت پرورش میگوی ایران، برج‌ساز در دبی و دارای ملک و املاک در حاشیه خلیج فارس، مالک زمین‌های کشاورزی، سهامدار بازار مبل ایران، رئیس شرکتهای تجاری در ایران و خاورمیانه و چندین و چند فعالیت تجاری دیگر، عناوینی است که به حسین هدایتی نسبت می‌دهند.

خودش می‌گوید: «22 سال است در کارخانه داری، کشاورزی و ساختمان سازی فعالیت می‌کنم. یک بچه مسلمانم که وجوهات خود را می‌پردازم و یک ریال هم بدهی بیمه‌ای و مالیاتی ندارم.»

عابر بانک پرسپولیسی‌ها (لقب هدایتی) حاضر است 20 میلیارد تومان برای تصاحب این تیم پر طرفدار بدهد، اما هنوز بحث خصوصی سازی در ورزش ما آنچنان جدی نشده که کسی به پیشنهاد اغوا کننده حسین هدایتی توجه کند.

غول بازار مبل: علی انصاری

محله و خانه قدیمی‌اش در مهرآباد جنوبی، 20 متری زاهدی (شمشیری فعلی) و دقیقاً روبه روی مسجد امام جعفر صادق بود اما حالا دیگر آنجا نیست و در شمال شهر تهران باید سراغش را گرفت.

می‌گویند بخش کوچکی از اموال و دارایی‌های علی انصاری، بخش زیادی از زمین‌های یافت آباد است که الان بازار مبل ایران در آن بنا شده است. علی انصاری، اگرچه رئیس گروه سرمایه‌گذاری تات است

و رئیس اتحادیه مبل سازان تهران، اما برای چهره شدن، ورود به عرصه فوتبال را انتخاب کرد.

علی انصاری رئیس فدراسیون دوچرخه سواری است، اما با حضور در هیات مدیره باشگاه استقلال تبدیل به چهره خبرساز شد و حالا او را با حسین هدایتی مالک باشگاه استیل آذین، مقایسه می‌کنند. مشکلات مالی استقلال تاحدودی به دست انصاری حل و فصل شد.

غول نوکیا: احمد ابریشم چی

احمد ابریشم چی، متولد سال 1317 قم از کسانی است که در واردات تلفن همراه و وسایل جانبی و دستگاههای مخابراتی یکی از چهرههای شاخص در ایران به شمار میرود.

همه نام او را در کنار ایراتل، نوکیا میشناسند. روزنامه اعتماد ملی از او با عنوان پدرخوانده نوکیا در ایران یاد کرده بود.
همان «الف.الف» که در تابستان داغ سال 88 و همزمان با حاشیه‌های انتخابات، گزارشی در روزنامه اعتماد ملی درباره وی منتشر شد و در روزنامه کیهان هم چند باری به وی حمله شد.
ابریشمچی در امور خیریه هم فعالیت‌هایی داشته است. از آن جمله می‌توان به پذیرایی از مهمانان در تمام طول سال در ویلاها و مهمانسراها در شمال و مشهد، اشاره کرد. همان چیزی که یکبار مورد نقد و حمله شدید روزنامه کیهان نسبت به او شد. کیهان معتقد بود میهمانان خاصی به ویلاهای او سر می‌زنند، از جمله برخی مقامات.

دبیر خانه کارگر استان یزد نوع برخورد با کارگران در پیش‌نویس تغییر قانون تامین اجتماعی را نامناسب ارزیابی کرد.

علی محمد دهقانی در تشریح این ادعا به ذکر موادی از قانون تامین اجتماعی پرداخت که در صورت تغییر تبعاتی برای کارگران به همراه دارد و به ایلنا گفت: جامعه کارگری به افزایش حق بیمه کارگر از 7 به 9 درصد، افزایش سن بازنشستگی کارگر، تعیین کف سن 50 سال برای کارگران مرد شغل‌های سخت و زیان آور در پیش نویس اصلاحی قانون کار، عدم اجرای قانون الزام و عدم اجرای آراء کمیته‌های استانی از سوی تامین اجتماعی در مباحث مشاغل سخت و زیان آور، معترض است.

این فعال کارگری در استان یزد با اشاره به شرایط معیشتی امروز کارگران، گفت: گذران معیشت کارگران با ماهی 400 هزار تومان دستمزد در ماه شبیه معجزه است، حال در این شرایط مطرح کردن تغییر قوانین حمایتی ظلم مضاعفی به این قشر عظیم اجتماع است.

وی گفت: تلاش جامعه کارگری بر عدم ایجاد تنش در شرایط خطیر کشور است ولی مسئولین هم باید در این شرایط سخت اقتصادی به فکر کارگران باشند و با چنین تصمیماتی زمینه نارضایتی آنان را فراهم نیاورند.

متاسفانه راه‌اندازی فروشگاه‌های زنجیره‌ای چندی است که به جولانگاهی برای تبلیغ سبک زندگی غربی تبدیل شده است.

در ادامه این مطلب آمده است:ساختار این فروشگاه‌ها به گونه‌ای است که هیچ نشانه‌ای از فرهنگ و تمدن ملی ما و همچنین "سبک زندگی ایرانی و اسلامی" را به همراه ندارند.

عناوین غربی، تبلیغ مصرف زدگی، فروش خوراکی‌های غیربومی و عمدتا آماده، معماری بی‌هویت، لباس فرم مانکن گونه کارکنان و در کنار همه اینها تبلیغ عینی زندگی هالیوودی از ویژگی های این فروشگاه های زنجیره ای است.

مرکز «سیتی سنتر» اصفهان از جمله پروژه‌های فروشگاهی و تفریحی است که مراحل نهایی ساخت و تکمیل خود را می گذراند.

پروژه سیتی سنتر در 3 فاز به بهره برداری خواهد رسید. فاز اول شامل مرکز خرید به متراژ 144235 مترمربع و دارای فروشگاه، رستوران، کافی شاپ، مجتمع سینمایی، سالن غذاخوری و یک مرکز سرگرمی تفریحی می باشد.

بنابر اطلاعاتی که از سوی مجموعه سیتی سنتر منتشر شده سرمایه گذاران این پروژه را پنج شخص حقیقی و حقوقی تشکیل داده‌اند که از این پنج سرمایه گذار، یکی ایرانی و باقی سرمایه گذران عرب هستند.

شرکت راک به عناون یکی از سرمایه گذاران این پروژه فعالیت خود را در 19 آوریل سال 2006 آغاز کرده و جالب اینکه شیخ سعود بن سکر الکسیمی، ولیعهد و قائم مقام راس الخیمه؛ رئیس توسعه و برنامه‌ریزی و مسئول توسعه اموال و دارایی راک می‌باشد.

اما یکی از نکات سوال برانگیز اینکه سرمایه گذاران این پروژه با وجود شناخت از فرهنگ و عقاید مردم مسلمان کشورمان، اقدام به ساخت دستشویی‌های ایستاده در این مرکز کرده‌اند!

گسترش روز افزون این فروشگاه ها بوسیله سرمایه گذاران خارجی و نبود تناسب بین ماهیت این مراکز و فرهنگ بومی و تاریخی شهرهای کشورمان می تواند موجب تغییر تدریجی سبک زندگی نسل های جوان کشور شده و بعد از مدتی به یک روش مرسوم و جاری در خانه‌های تک تک مردم تبدیل شود.

به نظر می رسد بین سیاست های مراکز فرهنگی کشور و نخبگان فرهنگی و آنچه که عملا در سطح جامعه رخ می دهد، فاصله زیادی وجود دارد.

علاوه بر این، نه تنها اثری از معرفی و تبلیغ "سبک زندگی ایرانی و اسلامی" چه در رسانه‌ها و چه ازسوی نهادهای مسئول دیده نمی‌شود، بلکه بسیاری از تولیدات فرهنگی اعم از فیلم و سریال و تبلیغات تلویزیونی و معماری و... تبلیغ و ترویج سبک زندگی غربی است که مصرف زدگی، دنیاطلبی، اصالت ثروت و رفاه و... در آن موج می‌زند.

اینجاست که زندگی غربی حتی درخصوصی‌ترین و جزئی‌ترین بخش‌های زندگی ما نفوذ کرده و به مدد صدها رسانه و تلویزیون غربی درحال پیشرفت است.

 

 

در اواخر کتاب سفر شاه آمده است که: دوستان اشرف پهلوی او را سایپا میخواندند، SAIPA که ظاهرا نام شرکت و ماشین است و البته این نام ، یعنی سایپا مخفف کلمات زیراست:

Son Altess Imperial Preincess Ashraf

همان طور که توجه فرمودید کلمات بالا به زبان فرانسوی/اسپانیائی می شود:

والا حضرت همایون شاهدخت اشرف

و این نام و عنوان همچنان زینت بخش هزاران
ماشین است و حالا یک سوال:
در طول این همه سال بعد از انقلاب،
یک مسئول امر، یک سیاستمدار ... و غیره
متوجه این نکته نشده است؟

منبع این مطلب روزنامه «جامعه» مورخه 15/3/1377میباشد

در روزگاری که بهانه های بسیار برای گریستن داریم
شرم خندیدن، به تمسخر هم میهنان را بر خود نپسندیم.
کار سختی نیست نشنیدن، نخواندن و نگفتن لطیفه های توهین آمیز...
با اراده جمعی، این عادت زشت را به یک ضدارزش تبدیل کنیم.
رخشان بنی اعتماد


یک روز یه ترکه

اسمش ستارخان بود، شاید هم باقرخان... ؛



خیلی شجاع بود، خیلی نترس... ؛

یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.


یه روز یه رشتیه...

اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛



برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلق شاه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛

اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.


یه روز یه لره...

اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛



ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد، از شدت عمل احتراز می کرد.


یه روز یه قزوینی...

به نام علامه دهخدا ؛



از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بود و دیوان پارسی بسیار خوبی برای ما بر جا نهاد.


یه روز ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی ...

تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند و قفل دوستی ما رو شکستند... ؛

حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم! و اینجوری شادیم!

این از فرهنگ ایرانی به دور است. آخه این نسل جدید نسل قابل اطمینان و متفاوتی است.

پس با همدیگه بخندیم نه به همدیگه
آنقدر این ایمیل را بفرستیم و
بخوانیم تا عادتهای قجری در خندیدن به
هر هموطن(آنکه در دیده ما جا دارد) در ما بمیرد
و با هم یکی باشیم
مثل همیشه،
مثل زمانهای سختی و مثل زمانهای جشن و افتخار

ادامه مطلب...

خاطرات کودکی زیباترند

یادگاران کهن مانا ترند

درسهای سال اول ساده بود

آب را بابا به سارا داده بود

درس پند آموز روباه وکلاغ

روبه مکارو دزد دشت وباغ

روز مهمانی کوکب خانم است

سفره پر از بوی نان گندم است

کاکلی گنجشککی با هوش بود

فیل نادانی برایش موش بود

با وجود سوز وسرمای شدید

ریز علی پیراهن از تن میدرید

تا درون نیمکت جا میشدیم

ما پرازتصمیم کبری میشدیم

پاک کن هایی زپاکی داشتیم

یک تراش سرخ لاکی داشتیم

کیفمان چفتی به رنگ زرد داشت

دوشمان از حلقه هایش درد داشت

گرمی دستان ما از آه بود

برگ دفترها به رنگ کاه بود

مانده در گوشم صدایی چون تگرگ

خش خش جارو ی با پا روی برگ

همکلاسیهای من یادم کنید

بازهم در کوچه فریادم کنید

همکلاسیهای درد ورنج وکار

بچه های جامه های وصله دار

بچه های دکه خوراک سرد

کودکان کوچه اما مرد مرد

کاش هرگز زنگ تفریحی نبود

جمع بودن بودوتفریقی نبود

کاش میشد باز کوچک میشدیم

لا اقل یک روز کودک میشدیم

یاد آن آموزگار ساده پوش

یاد آن گچها که بودش روی دوش

ای معلم یاد وهم نامت بخیر

یاد درس آب وبابایت بخیر

ای دبستانی ترین احساس من بازگرد این مشقها را خط بزن

ای دبستانی ترین احساس من بازگرد این مشقها را خط بزن